ایجاد 2 رشته استثنایی در دانشگاه فرهنگیان/ تقویت کیفی مراکز اختل

خبرگزاری پانا: رییس سازمان مدارس استثنایی کشور با اشاره به اهمیت و توجه به دانش آموزان با نیازهای ویژه گفت: در کل کشور 280 مرکز اختلالات یادگیری وجود دارد که از این تعداد 270 مرکز فعال هستند و مابقی هم در حال فعال سازی و تامین نیروی انسانی هستند.

۱۳۹۱ دوشنبه ۱۳ آذر ساعت 07:29

نامدار عبداللهیان در گفت و گو با خبرنگار آموزش و پرورش پانا و با اشاره به اهمیت و توجه ویژه به نیازهای معلولان،  اظهار کرد: توسعه مراکز آموزشی و توانبخشی و همچنین کیفییت بخشی به این مراکز، از جمله وظایف و تکالیفی است که در برنامه پنجم توسعه به صورت اختصاصی بر عهده سازمان آموزش و پرورش استثنایی گذاشته شده است.

وی افزود: با عنایت به تکلیفی که در برنامه پنجم توسعه برای سازمان آموزش و پرورش استثنایی درنظر گرفته شده بود،  با هماهنگی معاونت عمرانی وزارتخانه و با توجه به نیاز استانها، بالغ بر 250 مرکز برای آموزش و پرورش استثنایی کل کشور در نظر گرفته شده است.

*تقویت کیفی مراکز اختلالات یادگیری

عبداللهیان با اشاره به توسعه مراکز اختلالات یادگیری، عنوان کرد: مراکز اختلالات یادگیری، مراکزی علمی و تخصصی هستند که با اخذ مجوز از سوی سازمان آموزش و پرورش استثنایی، در زمینه شناسایی، تشخیص و آموزش و توانبخشی آن دسته از دانش آموزان مدارس عادی که در یک درس خاص از قبیل ریاضی، املاء و نوشتن، خواندن و ... مشکلاتی دارند، فعالیت می کنند.

 
وی اضافه کرد: یکی از برنامه های محوری مدنظر سازمان آموزش و پرورش استثنایی، بحث تقویت کیفی مراکز اختلالات یادگیری است که هم از نظر نیروی انسانی و هم از نظر تجهیزاتی که برای شناسایی مشکلات ویژه یادگیری دانش آموزان مورد استفاده قرار می گیرد.

 
رییس سازمان آموزش و پرورش استثنایی تصریح کرد: در کل کشور 280 مرکز اختلالات یادگیری وجود دارد که از این تعداد 270 مرکز فعال هستند و مابقی هم در حال فعال سازی و تامین نیروی انسانی هستند.

وی با اشاره به موضوع نیروی انسانی در آموزش و پرورش استثنایی، ادامه داد: امسال با ایجاد ساختار جدید آموزشی و همچنین با جای دهی و جایگزینی مناسب نیروی انسانی، سازمان آموزش و پرورش استثنایی هیچ نوع مشکلی در بعد نیروی انسانی نداشته است و کلیه کلاس های درسی در اول مهر دارای معلم بودند.

*اولویت هوشمندسازی مدارس استثنایی با مناطق محروم

 
عبداللهیان همچنین با اشاره به هوشمند سازی مدارس استثنایی، عنوان کرد: به صراحت باید گفت اگر هوشمند سازی برای مدارس عادی یک نیاز است، برای مدارس استثنایی یک ضرورت و اضطرار محسوب می شود. زیرا دانش آموزان استثنایی از بعضی حواس محروم اند و دچار برخی نواقص جسمی و ظاهری هستند، لذا هوشمند سازی مدارس باعث تسهیل فرآیند یاددهی و یادگیری این دانش آموزان می شود و دانش آموزان با کیفیت بهتری آموزش می بینند.

 
وی تاکید کرد: ما به طور جدی به سمت هوشمند سازی مدارس استثنایی حرکت خواهیم کرد و امیدواریم تا تا پایان سال درصد بیشتری از مدارس استثنایی هوشمند شوند.

 
رییس سازمان آموزش و پرورش استثنایی با بیان اینکه در حال حاضر بین 10 تا 20 درصد مدارس استثنایی کل کشور هوشمند شده اند، اظهار کرد: با هماهنگی مرکز فناوری وزارت آموزش و پرورش و با توجه به نیاز استانها و همچنین درنظر گرفتن اعتبارات ابلاغ شده، هوشمندسازی درصد زیادی از مدارس استثنایی از آبان ماه آغاز شده که البته از مناطق محروم شروع کرده ایم.

 
*ایجاد 2 رشته استثنایی برای دانشگاه ویژه فرهنگیان

وی در ادامه افزود: پس از بررسی های کارشناسانه ای که در آموزش و پرورش استثنایی صورت گرفت، به این نتیجه رسیدیم که اگر 2 رشته با عنوانهای "روان شناسی کودکان استثنایی "و "بحث توانبخشی" در دانشگاه ویژه فرهنگیان گنجانده شود، برای امر آموزش دانش آموزان استثنایی بسیار مفید خواهد بود.

 
وی اظهارکرد: بنابراین با هماهنگی مرکز نیروی انسانی وزارت آموزش و پرورش و با توجه به جلساتی که با سایر معاونان در همین راستا داشتیم، به این توافق رسیدیم که این 2 رشته را با توجه به نیازهایی که سازمان آموزش و پرورش استثنایی اعلام می کند، در دانشگاه ویژه فرهنگیان بگنجانیم.

 
*آموزش تلفیقی و فراگیر به پوشش صد درصدی تحصیلی منجر خواهد شد

عبداللهیان با اشاره به بحث آموزش تلفیقی و فراگیر نیز خاطرنشان کرد: بحث آموزش تلفیقی و فراگیر که از دهه های گذشته در دنیا شروع شده است، در ایران نیز پیگیری و رصد می شود.

 
وی با بیان اینکه بحث آموزش تلفیقی و فراگیر از سوی وزیر آموزش و پرورش ابلاغ شده است، افزود: ما اعتقاد داریم که اگر دانش آموزان استثنایی و عادی در کنار یکدیگر قرار بگیرند، هم از نظر روحی و روانی، هم از نظر یادگیری و هم از نظر پوشش صد درصدی تحصیلی بسیار مفید خواهد بود.

 
وی تاکید کرد: همچنین آموزش تلفیقی و فراگیر باعث می شود تا دانش آموزان عادی و استثنایی با در کنار هم قرار گرفتن از خلق و خوی هم تاثیر گرفته و بهتر همدیگر را بشناسند و به این ترتیب در قبال هم بیشتر احساس وظیفه و مسئولیت کنند.

 
*الزام به گذراندن 10 واحد روانشناسی کودکان استثنایی در دانشگاه فرهنگیان

رییس سازمان آموزش و پرورش استثنایی تصریح کرد: یکی از مشکلات و معضلات جهانی که آموزش و پرورش استثنایی با آن روبرو است، این است که معلمان از روحیات و نیازهای دانش آموزان استثنایی و همچنین در خصوص نحوه برخورد با این دانش آموزان، آگاهی کمی دارند.

 
وی اضافه کرد: ما اعتقاد داریم معلمانی که در آموزش و پرورش استثنایی به خصوص مقطع ابتدایی تدریس می کنند باید با مباحث روان شناسی کودکان استثنایی آشنایی کافی داشته باشند.

 
عبداللهیان اظهارکرد: بنابراین مصوب شد که تمامی دانشجویانی که در دانشگاه ویژه فرهنگیان در دوره لیسانس مشغول به تحصیل هستند، 10 واحد روانشناسی کودکان استثنایی را نیز در طی مدت تحصیل خود در این دانشگاه بگذرانند.
 

اختلال استرس پس از ضربه(PTSD) چیست ؟

در زندگی روزمره ، هرکسی ممکن است با حوادث طاقت فرسا ، ترسناک ، و خارج از کنترل روبرو شود.ما ممکن است دچار حادثه رانندگی شویم , قربانی یک تجاوز باشیم , یا شاهد یک حادثه دردناک باشیم . پلیس ، آتش نشانهاوکارکنان امبولانس هابا احتمال بیشتری با چنین حوادثی روبرو می گردند ،آنها اغلب مجبورند با حوادث ترسناک مقابله کنند . سربازان ممکن است هدف تیر یا انفجار قرار گیرند و یا شاهد کشته و مجروح شدن دوستانشان باشند.

اغلب مردم ، بعد از مدتی بدون هیچ کمکی با آن کنار می آیند. اگرچه در بعضی افراد تجربیات تلخ واکنشی را ایجاد می کند که ممکن است برای ماهها یا سالها طول بکشد. ما این واکنش را اختلال استرسی پس از حادثه یا اختصارا (PTSD)می نامیم.

این مطالب برای هر کسی که چنین تجربیات تلخی داشته است و یا کسی را می شناسد که چنین تجربیات تلخی داشته است مفید می باشد.

چگونه (PTSD) شروع می گردد؟

PTSD میتواند پس از هر حادثه تلخی آغاز گردد. یک حادثه تلخ ، حادثه ای میباشد که ما در آن احساس خطر می کنیم ، زندگی مان در معرض تهدید است یا شاهد مردن و یا مجروح شدن دیگران باشیم.بعضی از نمومه های بارز حوادث تلخ شامل موارد زیر می باشد:

- حوادث شدید جاده ای

- درگیری های نظامی

- تجاوزهای شدید شخصی (مانند: تجاوز جنسی,حمله فیزیکی,سو ء استفاده,دزدی,زور گیری)

- به گروگان گرفته شدن

-حملات تروریستی

- اسیر جنگی بودن

-حوادث ناگوار طبیعی یا حاصل دست بشر .

داشتن بیماری های لاعلاج

حتی شنیدن حوادث غیر منتظره و یامرگ ناگهانی یک دوست و یا فامیل می تواند اغاز گر PTSD باشد

علائم پی.تی.اس.دی چه زمانی شروع میگردد؟

علائم PTSD می تواند بعد از یک تاخیر چند هفته ای و یا چند ماهه شروع گردند.آنها معمولآ در طی 6 ماه پس از حادثه ناگوار ظاهر میگردند.


بسیاری احساس غم عمیق ، افسردگی ، اضطراب، احساس گناه و یا عصبانیت می کنند . به غیر از این احساسات قابل درک ، سه نوع عمده علائم دیگرهم وجود دارند :

1- فلاش بک و کابوس:

آن حادثه مداوما پیش چشم تان تکرار می شود.این ممکن بصورت فلاش بک در طی روز و یا کابوس در خواب باشد. آنها ممکن است آنچنان واقعی بنظر برسند که شما احساس کنید واقعا آن حادثه در حال اتفاق افتادن است. شما آن را در ذهن خود می بینید اما ممکن است احساسات (ترس ، تعریق) و یا حواس فیزیکی (اعم از شنوایی ، بویایی ، درد)که اتفاق افتاده بود را دوباره احساس کنید.

چیزهای معمولی ممکن است باعث فلاش بک شوند. بعنوان مثال اگر شما یک حادثه رانندگی در یک هوای بارانی داشته اید یک روز بارانی ممکن است باعث فلاش بک شود.

2- دوری گزینی و بی تفاوتی:

دوباره زنده کردن خاطرات ممکن است بسیار افسرده کننده باشد بنا براین ممکن است شما بخواهید به آنها بی توجهی کنید مثلا شما خودتان را با سرگرمی ، زیاد کار کردن، یا حل کردن جدول و یا معما مشغول می کنید. شما از مکانها و افرادی که باعث بخاطر آوردن حادثه می گردند اجتناب می ورزید.

شما ممکن است خود را به بی تفاوتی کامل بزنبد. شما کمتر با دیگران ارتباط برقرار می کنید و در نتیجه زندگی کردن و کار کردن با شما سخت تر می گردد.

3- در حالت گارد بسر بردن(On guard):

شما ممکن است همیشه در حالت آماده باش بسر ببرید گویی که منتظر خطر می باشید. شما نمی توانید احساس آرامش کنید. احساس اضطراب دارید و بسختی بخواب فرو میروید. اطرافیان شما می بینند که شما بیقرار و نا آرام هستید این حالت را گوش به زنگی هم می گویند .

علایم دیگر:

واکنش احساسی به استرس اغلب با دردهای عضلانی- ضربان قلب نامنظم - اسهال - ترس -افسردگی مصرف مواد مخدر - استفاده از الکل و ... همراه هستند.



چرا حوا دث ناگوار بسیار تکان دهنده هستند؟

زیرا آنها این احساس را که زندگی زیبا و تا حدمعقولی ایمن میباشد و ما ایمن هستیم راتحت تاثیر قرار میدهند. یک حادثه ناگوار بطور واضحی به ما می گوید که ما ممکن است در هر لحظه ای فوت کنیم. علایم PTSD قسمتی از یک واکنش طبیعی به یک حادثه بالقوه مرگ آور میباشد.



آیا هر کسی بعد از یک حادثه دچار PTSDمی گردد؟

لزوما نه . اما تقریبا هر کسی علایم PTSD را در طی ماه اول تجربه خواهد کرد. این بشما کمک خواهد کرد که به پیش بروید و همچنین باعث فهم آن تجربیات تلخ می گردد. این یک واکنش استرسی حاد میباشد. اغلب افراد پس از چند هفته بآرامی با اتفاقات پیش آمده کنار می آیند و علایم استرس بمرور از بین میروند.

اما همه خوش شانس نیستند . حدود یک سوم افراد متوجه می شوند که علائمشان ادامه پیدامی کند و نمی توانند با آنچه که اتفاق افتاده است کنار بیایند . گویی که راه خلاصی وجود ندارد . علائم استرس پس از حادثه، اگر چه ذاتاً طبیعی می باشند ، اما وقتی علائم طولانی گردند خود تبدیل به یک مشکل می گردد که به آن بیماری استرس پس از حادثه (PTSD) می گویند .



چه چیزی PTSDرا تشدید می کند؟

هر چه حادثه اسفناک تر باشد احتمال ابتلا به بیماری استرس پس از سانحه بیشتر می گردد . اسفناک ترین حوادث عبارتند از :

- مرگ ناگهانی و غیر منتظره

- حادثه مکرر و طولانی

- وقتی نمی توانیم از حادثه فرار کنیم

- حادثه ایجاد شده بوسیله انسان

- وقتی افراد زیادی فوت می کنند

- حادثه منجر شونده به نقص عضو یا قطع دست و پا

- وقتی کودکان قربانی می شوند


آیا حوادث روزمره هم ممکن است PTSDایجاد کنند ؟

هر کسی ممکن است گهگاه دچار احساس استرس شود. متاسفانه ، کلمه فشار (stress) با دو معنای مختلف استفاده می شود:

- احساس درونی ما از نگرانی و فشار جسمانی و روحی.

یا

- مشکلات زندگی که این احساسات را به ما می دهند . این مشکلات می توانند شامل کار ، روابط شخصی و یا مسائل مالی باشند . بر عکس PTSD ، این مشکلات ذکر شده همیشه با ما هستند . آنها قسمتی از زندگی طبیعی ما هستند اما می توانند اضطراب ، افسردگی ، خستگی و سر درد ایجاد کنند . آنها همچنین می توانند باعث تشدید بعضی مشکلات جسمانی مانند زخم معده و ناراحتی های پوستی گردند . آنها بطور قطع مشکل زا هستند اما آنها PTSD نیستند .



چرا PTSDاتفاق می افتد ؟

جواب قطعی در این زمینه وجود ندارد . چند توضیح احتمالی برای علت بیماری PTSD وجود دارد .

دیدگاه روانشناسی :

شرطی شدن و آمادگی فیزیولوژیکی برای شرطی شدن ، عامل مهمی در ایجاد این بیماری است.

وقتی که ترسیده ایم ، حوادث را بوضوح بخاطر می آوریم . هر چند بخاطر آوردن آنها ممکن است استرس زا باشند ،اما بما کمک می کنند تا بهتر آنچه را که اتفاق افتاده است بفهیم و در طولانی مدت بما کمک می کتند تا به زندگی ادامه دهیم .

- تداعی (فلاش بک) و یا تجدید خاطرات ما را مجبور به تفکر درباره آنچه اتفاق افتاده است

می کند . ما می توانیم تصمیم بگیریم چکار کنیم اگر دوباره حادثه ای رخ داد . بعد از مدتی ، ما یاد میگیریم که درباره آن فکر کنیم بدون آنکه غمگین شویم .

- بخاطر آوری یک تجربه تلخ خسته کننده و استرس زا می باشد .دوری گزینی وکرختی احساسی باعث کاهش تعدد تجدید خاطرات به یک سطح قابل کنترل می شود .

- گارد گرفتن بما کمک میکند که اگر بحران دیگری اتفاق بیفتد سریع واکنش نشان دهیم. ما بعضی وقتها شاهد این پدیده در بازماندگان یک زلزله هستیم که ممکن است زلزله های دوم و یا سوم را تجربه کنند .این همچنین بما انرﮋی لازمه برای مقابله با بحران را میدهد.

اما ما نمی خواهیم باقیمانده عمرمان را اینطور بگذرانیم . فقط می خواهیم درباره آن وقتی که مجبوریم فکر کنیم ،مثلاً وقتی که دوباره شرایط مشابهی برایمان بوجود می آید 

عامل جسمانی :

آدرنالین هورمونی است که تحت شرایط استرس تولید میشود . این هورمون باعث آمادگی بدنی برای واکنش می باشد . وقتی که استرس از بین می رود ، سطح آدرنالین پایین می افتد . در PTSD ، خاطرات حادثه سطح آدرنالین را بالا نگه می دارد . این باعث می شود که یک شخص دچار فشار ، بیقراری، نا توانی از احساس راحتی و بیخوابی گردد .

- هیپوکامپ قسمتی از مغز است که خاطرات را پردازش می کند . مقادیر بالای هورمونهای آزاد شونده در طی استرس مانند آدرنالین ممکن است باعث جلو گیری از کارکرد طبیعی آن گردد (مانند پریدن فیوز) . این بدان معناست که فلاش بکها و کابوسها ادامه پیدا می کنند زیرا خاطرات حادثه نمیتوانند پردازش گردند . اگراسترس از بین برود و سطح آدرنالین به حد طبیعی باز گردد مانند سایر تزمیهای طبیعی بدن مغز قادر به ترمیم آسیب خواهد بود. آنگاه خاطرات ناراحت کننده پردازش خواهند شد و فلاش بکها و کابوسها از بین خواهند رفت.

-چگونه متوجه شویم دچار پی.تی.اس.دی هستیم؟

وقتی که شما :

- به آن حادثه فکرمی کنید بدون آنکه مضطرب گردید .

- احساس در تهدید بودن نداشته باشید .

- در اوقات نا مناسب به آن فکر نمی کنید .



-چرا اغلب PTSDتشخیص داده نمی شود ؟

- هیچکس تمایل ندارد درباره حوادث و احساسات ناگوار صحبت کند .

- بعضی افراد نمی خواهند بپذیرند که مشکلی دارند چرا که نمی خواهند به عنوان یک انسان ضعیف و یا از نظر ذهنی ناپایدار به آنها نگریسته شود .

- پزشکان و متخصصات انسان هستند . آنها ممکن است دچار ناراحتی شوند اگر ما درباره آن حوادث خوفناک ومهیب صحبت کنیم .

- افراد مبتلا به PTSD ممکن است احساس کنند که راحت تر آن است درباره مشکلات همراه آن مانند ،سر درد ، مشکلات خواب ، بیقراری ، افسردگی ،فشار روحی ، استفاده از مواد روان گردان ، مشکلات خانوادگی و یا مشکلات مربوط به کار صحبت کنند.



چگونه می توانیم بفهمیم که دچار PTSD شده ایم ؟

آیا شما یک حادثه تلخ از نوعی که قبلاً در این باره توضیح داده شده داشته اید ؟

اگر داشته اید :

- آیا شما خاطرات واضح و زنده ، فلاش بک و یا کابوس دارید ؟

- آیا شما سعی می کنید که از چیزهایی که باعث بخاطر آوردن آنها می شوند اجتناب کنید ؟

- آیا گاهی اوقات دچار کرختی احساسی می گردید ؟

- آیا دچار بیقراری و اضطراب بدون دلیل می گردید ؟

- آیا بیشتر از حد معمول می خورید ،می نوشید و یا مواد مخدر استفاده میکنید ؟

- آیا احساس می کنید که خلق شما قابل کنترل نیست ؟

- آیا احساس میکنید که کنار آمدن با دیگران سخت می باشد ؟

- آیا احساس می کنید که مجبورید خود را بسیار مشغول نگه دارید تا مقابله کنید ؟

- آیا احساس افسردگی یا خستگی میکنید ؟

اگر این علائم کمتر از 6 هفته بعد از حادثه می باشد و در حال بهبود می باشند ، این ممکن است یک واکنش طبیعی تطابقی نلقی گردد اگر این علائم بیشتر از 6 هفته بعد از حادثه طول کشیده و در حال بهبود نیستید بهتر است با دکترتان صحبت کنید.

- کودکان و PTSD

PTSD ممکن است در هر سنی ایجاد شود.

کودکان کم سن وسال ممکن است تخیلات غم انگیز از حادثه واقعی داشته باشند که بعداً ممکن است به کابوس درباره هیولا تبدیل گردد .آنها اغلب حادثه را در بازیهایشان زنده میکنند. بعنوان مثال ،کودکی که درگیر یک حادثه جدی تصادف بوده است ممکن است بطور مکرر آن حادثه را با ماشین های اسباب بازی تکرار کند .

ممکن است آنها علاقه شان را به چیزیهایی که قبلاً علاقه مند بودند از دست بدهند. ممکن است باور اینکه آنها به سنین بزرگسالی خواهند رسید برایشان دشوار باشد .

آنها اغلب از درد معده ویا سر درد شکایت می کنند .

چگونه می توانیم به خودمان کمک کنیم ؟

-باید ها :

- سعی کنید زندگی را تا حد امکان به حالت نرمال بر گردانید .

- به زندگی روزمرتان بازگردید .

- درباره اتفاقیکه افتاده است با کسی که اعتماد دارید صحبت کنید .

- تمرینات آرامبخش را انجام دهید .

- به سر کار بر گردید .

- بصورت منظم بخورید و ورزش کنید .

- به محلی که آن حادثه اتفاق افتاده است برگردید.

- لحظاتی را با خانواده و دوستان صرف کنید .

- با احتیاط رانندگی کنید – زیرا ممکن است تمرکزتان ضعیف باشد .

- بصورت کلی محتاط باشید – حوادث در این لحظات با احتمال بیشتری اتفاق می افتند .

- با دکترتان صحبت کنید .

- انتظار بهبود داشته باشید .

-با یک روانشناس بالینی درمانتان را شروع کنید .

-نبایدها :

- خودتان را بخاطر PTSD ملامت نکنید . علائم PTSD نشانگر ضعف شما نیست . این علائم ، علائم طبیعی در افراد طبیعی به حوادث تلخ می باشند.

- احساساتتان را در خودتان نگه ندارید . اگر دچار PTSD شدید آنها را در خودتان نگه ندارید چرا که درمان معمولا بسیار موفقیت آمیز است .

- از صحبت کردن درباره آن اجتناب نکنید .

- انتظار نداشته باشید که خاطرات سریعاً از بین بروند . آنها ممکن است برای مدتی با شما باشند.

- زیاده از حد از خودتان انتظار نداشته باشید. به خودتان زمان بدهید تا تطابق به آنچه اتفاق افتاده است رخ دهد .

- از دیگران دوری نکنید .

- از مصرف بیش از اندازه الکل ، قهوه و سیگار اجتناب کنید .

- خودتان را بیش از اندازه خسته نکنید .

- و عده های غذایتان را فراموش نکنید .

- به تنهایی تعطیلات را سپری نکنید .


چه چیزی می تواند با بهبود تداخل کند ؟


شما ممکن است متوجه شوید که مردم :

- به شما اجازه صحبت درباره آن را نمی دهند .

- از شما دوری می کنند .

- از شما عصبانی هستند

- فکر می کنند که شما ضعیف هستید .

- شما را سر زنش می کنند .

این روشها را مردم برای حفاظت خودشان از فکر کردن درباره حوادث مهیب و خوفناک بر

می گزینند .این کمک کننده نیست چرا که به شما اجازه صحبت درباره آنچه رخ داده است را نمی دهد .

شما ممکن است صحبت کردن درباره آنرا آسان نیابید . یک حادثه تلخ ممکن است شما را در یک حالت خلسه فرو ببرد که در نتیجه موقعیت شما غیر واقعی یا عجیب برای دیگران بنظر برسد . اگر نتوانید آنچه را که اتفاق افتاد به خاطر آورید و یا نتوانید به زبان آورید و یا نتوانید آنرا قابل درک کنید ، مقابله با آن برایتان سخت تر خواهد بود .

-درمان:

همانطور که PTSD دو وجه جسمانی و روانشناسی دارد ، دو درمان جسمانی وروانشناسی هم برای PTSD وجود دارد.

رواندرمانی :

همه رواندرمانی های موثر در PTSD ، بر روی آن حادثه نا گوار که علائم را ایجاد کرده اند تمرکز می کنند نه بر روی زندگی گذشته تان. شما نمی توانید آنچه را اتفاق افتاده است تغییردهید و یا فراموش کنید اما شما می توانید یاد بگیرید طور دیگری درباره آن ،درباره جهان و درباره زندگی تان فکر کنید .

شما باید قادر باشید آنچه را که اتفاق افتاده است تا آنجایی که ممکن است بدون اینکه دچار وحشت و اضطراب شوید به خاطر آورید . این درمان ها به شما کمک می کند تا حوادق ناگواری که داشته اید را به زبان آورید . بوسیله به یاد آوردن حادثه ، غلبه کردن به آن و برخورد معقول با آن ذهنتان می تواند کار طبیعی اش را که شامل زدودن خاطرات گذشته و پرداختن به کارهای دیگر است را انجام دهد .

اگر شما بتوانید دوباره احساس امنیت داشته باشید و احساساتتان را کنترل کنید ، شما احتیاج زیادی به دوری گزیدن از آن خاطرات ناگوار را ندارید . در واقع ، شما می توانید دوباره خاطرات گذشته تان را به کنترل در آورید و بنابراین می توانید در رابطه با آنها تنها وقتی فکر کنید که شما می خواهید ، نه آنکه آنها به صورت خود به خود به ذهنتان هجوم آورند .

همه این درمانها، باید به وسیله متخصص درمان PTSD انجام گردد . جلسات باید یک متخصص بصورت حداقل هفتگی برگزارشوند و باید به مدت 12-8 هفته طول بکشد. اگر چه جلسات حدوداً 1 ساعت طول می کشند ، اما ممکن است تا 90 دقیقه هم طول بکشند .

درمان شناختی رفتاری (CBT) راهی است که به شما کمک می کند تا به گونه دیگری درباره خاطرات نا مطلوبتان فکر کنید . بنابراین آنها کمتر استرس زا میشوند و بیشتر قابل کنترل می گردند . معمولاً ، این نوع درمان شامل چند جلسه آرامش بخشی (relaxation) هم میباشد تا به شما کمک کند نا خوشایندی فکر کردن در رابطه با حوادث نا خوشایند را تحمل کنید.

حساسیت زدایی و بازپردازش حرکت چشم (ای.دی.ام.آر)تکنیکی است که از حرکات چشم برای کمک به مغز برای پردازش تداعی ها ومنطقی سازی حادثه نا خوشایند استفاده میکند. ممکن است عجیب بنظر برسد ولی این روش درمانی موثر واقع شده است.

گروه درمان روشی است که شما افراد مختلفی را که مشکلات یکسان یا یک حادثه نا گوار یکسان را تجربه کرده اند ملاقات می کنید . این حقیقت که افراد دیگر گروه ، نظراتی در رابطه با مشکل شما دارند ، باعث می شود که صحبت کردن در رابطه با آنچه که اتفاق افتاده است را آسان تر کند .

درمان دارویی :

قرصهای ضد افسردگی SSRI هم باعث کاهش شدت علائم PTSD می شوند و هم باعث رفع علائم افسردگی که به طور همزمان وجود دارند ، می شوند . این قرصها باید به وسیله دکتر تجویز گردند .

این نوع درمان نباید باعث خواب آلودگی شما گردد ، اگرچه آنها عوارض جوانبی برای بعضی افراد برجای می گذارند.

همچنین آنها ممکن است علائم نا خوشایندی را در صورت قطع ناگهانی ایجاد کنند. بنابراین باید بصورت تدریجی کاهش یابند . اگر آنها اثر بخش هستند باید بمدت 12 ماه مصرف گردند. بلافاصله بعد از شروع مصرف قرصهای ضد افسردگی بعضی افراد ممکن است متوجه شوند که آنها بیشتر :

- مضطرب هستند .

- بیقرار هستند .

-تمابلات خودکشی دارند .

این احساسات بعد از چند روز از بین می روند . اما شما باید دکترتان را بطور مرتب ملاقات کنید. اگر این گروه داروئی موثر واقع نشد ، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و یا MAOI ممکن است اثر بخش باشد . برای اطلاعات بیشتر میتوانید به لیفلت ما درباره داروهای ضد افسردگی مراجعه کنید .

اگر در موارد معدودی ،شخص آنقدر مضطرب است که نمی تواند بخوابد یا فکر کند ، داروهای کاهش دهنده اضطراب ممکن است لازم باشد . این داروها نباید برای بیشتر از 10 روز تجویز گردد .



درمانهای متمرکز بر جسم :

این درمانها باعث کنترل اضطراب ناشی از PTSD می گردد . آنها همچنین باعث کاهش حالت درگارد بودن (On guard) میگردند . این درمانها شامل فیزیوتراپی و استئوپاتی است اما درمانهای مکملی نظیر ماساژ ، طب سوزنی، رفلکسولوژی ، یوگا ، مدیتیشن و تای چی (Tai chi) را نیز شامل میشود . همه آنها به شما کمک می کند تا راههای آرامش بخشی (Relaxing) و کنترل استرس را یاد بگیرید .

اثر بخشی درمان:

در حال حاضر ، شواهدی وجوددارد که نشان می دهد EDMR ، رواندرمانی ، درمان شناختی- رفتاری (CBT) و داروهای ضد افسردگی همگی درمانهای مواثری هستند . اطلاعات کافی که نشانگر برتری یکی از این روشها بر دیگری باشد وجود ندارد . شواهدی که بیانگر مفید بودن شکلهای دیگر رواندرمانی یا مشاوره برایPTSD باشد وجود ندارد .

کدام درمان ابتدا باید مد نظر قرار گیرد ؟

راهنمای انستیتو ملی برای بهبود طبابت (NICE) پیشنهاد می کند تا آنجا که ممکن است درمانهای روانشناختی متمرکز بر حادثه (CBT) یا (EMDR) باید قبل از درمان داروئی بکار گرفته شوند .


-باید های دیگر

- مراقب هر گونه تغییر رفتار مانند کارائی ضعیف در سر کار ، تاخیر ، مرخصی های ناشی از بیماری و تصادفات کوچک باشید .

- مراقب عصبانیت ، تحریک پذیری ، افسردگی ، عدم علاقه و عدم تمرکز باشید .

- منتظر باشید فردی که حادثه نا گواری را پشت سر گذاشته است داستانش را برای شما بازگو کند .

- سوالات کلی بپرسید .

- بگذارید صحبت کنند ، جریان صحبت آنها را قطع نکنید و به تجربیات خودتان رجوع نکنید .

نبایدها :

- از کسی که حادثه بدی را پشت سر گذرانده است نپرسید که او چه احساسی دارد .

- به آنها نگوئید که خوش شانس بوده اند که زنده مانده اند چرا که عصبانی می شوند .

- سعی در کوچک جلوه دادن تجربیات تلخشان نداشته باشید مانند: " این خیلی هم بد نیست ، مطمئاً...."

-به آنها پیشنهاد نکنید که فقط احتیاج به کنترل احساساتشان را دارند

حافظه کودکان را تقویت کنیم

یادداشت برداری از فعالیت های روزانه را به فرزندتان بیاموزید. به فرزندتان آموزش دهید آنچه به نظرش مهم می‌رسد را در دفتر یادداشت مخصوصی بنویسد

آنچه که بسیاری از ما بدان نمی اندیشیم این است که حافظه نیز مانند ماهیچه و عضلات نیازمند ورزش و تحرک است. همان طور که شما برای ورزش و سلامت جسم خود به کلاسهای مختلف می روید برای بهبود وضعیت حافظه نیز ملزم به انجام تمرینات خاصی هستید در غیراین صورت حافظه تان به تدریج رو به تحلیل می رود. در ذیل به برخی از راهکارهای بهبود حافظه اشاره می‌کنیم.

1- یادداشت برداری از فعالیت های روزانه را به فرزندتان بیاموزید. به فرزندتان آموزش دهید آنچه به نظرش مهم می‌رسد را در دفتر یادداشت مخصوصی بنویسد. نوشتن، جزئیات ذهن را به سمت نکات مهم جذب و آن ها را به خاطر می سپارد . عمل نوشتن چندین برابر گوش دادن می‌تواند در فعال سازی ذهن نقش داشته باشد (فرزند شما می توانند آنچه که نوشته است را با صدای بلند بخواند. این روش، علاوه بر ذهن، حس شنوایی را نیز تحریک میکند.) به فرزندتان بیاموزید ، متن و یا نوشته هایش را آرام آرام بخواند، زیرا در این صورت ذهن فرصت جذب و دریافت اطلاعات راخواهد داشت.

2- درخلال بهبود حافظه به‌وسیله خواندن متون مختلف درک مطلب نیز بالا می‌رود.

3- به فرزندتان یادآوری کنید آنچه می آموزد را یادداشت و نکته برداری کند.

4- ساعت مطالعه او را افزایش دهید.

5- برای فرزندتان چرخه یادگیری و به حافظه سپردن را توضیح دهید:
به اوبگویید 5 دقیقه بعد از خواندن مطلبی که باید به حافظه سپرده شود،آن را طی 1 یا 2 دقیقه مرور کند.
- یک ساعت بعد دوباره نکته های اصلی را در چند دقیقه دوره نماید .
- 3 ساعت بعد مرور سوم انجام شود.
- شش ساعت بعد دوباره تکرار شود.
- شب هنگام قبل از رفتن به خواب نیز دوره کند.
- اکنون برای مطمئن شدن از به حافظه سپرده شدن، سه روز پیوسته مطلب را در چند دقیقه تکرار نماید.
با طی این مسیر مطلب مورد نظر علاوه بر حافظه کوتاه مدت، در حافظه بلند مدت نیز ثبت خواهد شد و به احتمال زیاد به فراموشی سپرده نمی‌شود. این روند یک روش اعجاب انگیز برای بهبود حافظه است.
آنچه که باید موردتوجه قرار گیرد آن است که تأثیر روش‌های بهبودحافظه در افراد متفاوت است و این موضوع نباید باعث نگرانی شما شود و به جای آن سعی کنید در پی یافتن راه های متفاوت و تأثیرگذار بهبود حافظه بر روی فرزندتان باشید.

6- حفظ کردن شعر یا متن‌های ادبی کمک زیادی به بهبود حافظه می‌کند.

7- خواندن کتابهای داستانی و پلیسی که ذهن را درگیر حل معما کند.

8- اگر فرزندتان راست دست است از او بخواهید به عنوان تفریح و سرگرمی برخی کارهایش را با دست چپ انجام دهد و یا بالعکس (مثلاً با دست چپ مسواک بزند، موهایش را شانه کند و ...)

9- یادگیری زبان یا فعالیتهای هنری جدید را به او پیشنهاد دهید.

10- به او بگویید لطیفه ها و یا داستانهای خنده دار را به حافظه اش بسپارد(به طور طبیعی انسان‌ها مطالب جالب و خنده دار را بسیار راحت تر به ذهن می سپارد)

11- از طریق سرنیام مطالب را به حافظه اش بسپارد.( سرنیام تکنیکی است که با گذاشتن اول اسامی در کنار هم به یک کلمه بامعنی و یا حتی بی معنی می رسیم که کار حفظ کردن را ساده می کند. مثلا برای حفظ این پنج شهر " بابل، شیراز، تبریز، بوشهر، آمل " می توانید با کنار هم گذاشتن اول این اسامی، آنها را راحت تر به خاطر بسپارید.مانند: شبتاب)

12- کارتهای حافظه، بازیهای مختلف تقویت حافظه را از بازار خریداری کنید و همراه با فرزندتان به انجام آنها بپردازید.

Short Term Memory in Children

Memory in Children


Just as adults do, children often suffer from short-term memory loss. Children who have low self-confidence or low self-esteem are much more apt to suffer from memory loss than other children, and also children who have audio or visual problems are also more liable to find themselves dealing with these sorts of problems.

Short Term Memory in Children

When it comes to short term memory in children, there have actually been several different studies which have explored the relationship between short term memory skills and speech and language development. These studies have presented data from a series of individual case studies of children who suffer with developmental speech and language difficulties.

Treatment

There is no single treatment that is considered as being the cure-all for short term memory in children. Rather, as a parent you should be combining one or more of the most effective techniques to improve memory in order to help your child as much as possible.

The best way to start is to make sure that your child is active and using their brain a lot. In the technologically advanced world that we live in today, our children are spending a large amount of time on the computer, and although the computer can definitely be educational and useful, many children simply use it to chat or check their email, and these sorts of activities are not exactly memory improving.

For short term memory in children you should have them participating in games and activities that are going to stimulate and awaken their mind. From crossword and jigsaw puzzles to match and trivia games, there are many easy and enjoyable activities that you can get your children involved in to help improve their memory, and they can even do these sorts of activities on the computer if this is what they want.

It is important to remember however even with short term memory in children that it is often the sign of something much more serious. Children suffering with memory loss are often suffering from a form of dementia which has not yet been noticed either by parent or practitioner, and so if you notice that your child is starting to have difficulties remembering things lately you should get them in to see your doctor as soon as you can so that they can get checked out and you can be assured that nothing more serious is wrong with their health

Learning Disorders

Learning Disorders affect approximately 5% of all children in the U.S. These disorders are characterized by significant difficulties in 3 academic areas: reading, math and writing. They are diagnosed by using scores from standardized tests in which reading, math and writing abilities are measured for the individual child. In order to be diagnosed with a Learning Disorder, a child must score substantially lower than would be expected for age, development, IQ and education. Additionally, the difficulties experienced must significant complicate educational achievement and functioning in other areas of daily life that require the use of reading, math or writing skills (American Psychiatric Association, 2000). Learning Disorders include:

Reading Disorder
Mathematics Disorder
Disorder of Written Expression
Atypical Learning Disorders

More than one learning disorder can occur in the same child; however, since each disorder is specific to a particular skill, they are discussed here in brief and individually.
Reading Disorder is characterized by reading achievement that is significantly below that of other children who are the same age and have similar intelligence levels and educational backgrounds. Reading achievement includes the accuracy of reading skills and the comprehension of what is read. Reading achievement is measured by the administration of standardized testing.

Mathematics Disorder is characterized by difficulties in understanding ‘reading problems’ that use language to describe math problems, perceiving numbers and other symbols used in math, conceptualizing the various math functions, remembering math operations such as adding, dividing and other math skills such as copying figures and symbols or counting. Mathematics Disorder is diagnosed using standardized testing that measures such abilities. The diagnosis is given when test scores are substantially lower than other children of the same age who have comparable intelligence and educational backgrounds.

Disorder of Written Expression is a writing disorder that is characterized by difficulties such as impairments in learning to write, in remembering the proper sequence of written letters or words or in copying letters or words. Similarly, children with this disorder may have difficulty writing what is heard, understanding the use of punctuation and the organization of sentences and paragraphs. Spelling errors and poor handwriting are common. This disorder is diagnosed with the use of standardized testing. A child must score at a substantially lower level in writing abilities than do children of the same age with comparable intelligence and educational backgrounds.
Atypical Learning Disorder or Learning Disorder Not Otherwise Specified (NOS) is a learning disability that may include problems in all 3 areas (reading, math and writing), but does not specifically meet requirements for one of the other disorders listed here.

Other Conditions that Frequently Occur with Learning Disorders

Children with Learning Disorders are at risk for low self-esteem, depression, poor social skills, anxiety and behavioral problems. Some disorders that frequently occur with Learning Disorders are Conduct Disorder, ADHD, clinical depression and Oppositional Defiant Disorder. Additionally, there may be cognitive difficulties such as problems with attention and memory or problems processing language and visual information. Medical conditions such as fetal alcohol syndrome, fragile X syndrome or heavy metal poisoning have also been associated with a high incidence of learning disabilities.

The Impact of Learning Disorders upon Children and Their Families

Children with Learning Disorders are at great risk for academic failure and dropping out of school. The dropout rate for children with these disorders may be as high as 40% (American Psychiatric Association, 2000). Consequently, academic and occupational goals are compromised. Further, children with Learning Disorders may not be able to overcome their disabilities and will become adults who continue to have significant problems with reading, math and/or writing. Occupational goals for some children who persist in pursuing their education will be compromised as well.

Many children with Learning Disorders will equate their difficulties with low intelligence although intellectual abilities do not cause these problems. Consequently, children may become reluctant to try new experiences, feeling themselves incapable of learning and succeeding. Low self-esteem, anxiety and depression are common as is anger, frustration and related disruptive behaviors. Children with these disorders are also likely to be ridiculed and ostracized by their peers. The necessity of remedial education can further stigmatize and isolate them. School refusal is not uncommon and families may find themselves dealing frequently with school related problems and disruptive behaviors. Anger, frustration and avoidance may present as opposition and defiance in the home as well.

Treatment

The treatment for Learning Disorders is primarily educational and schools generally will formulate individualized plans for remedial education. Teachers trained to help children with Learning Disorders can provide structured classroom settings and teaching techniques that compensate for these disabilities. Many children will require multiple forms of assistance both in the classroom and other settings, however. Some will benefit from a multisensory approach to academics and learning other related life skills. Visual and auditory aids may be helpful as well as movement and touch techniques used in learning. Some children may require additional therapeutic help in learning to process sensory information more effectively. Often these children will work with occupational therapists that provide therapy through play activities and tasks designed to engage the children’s interest and curiosity. Using various forms of equipment such as balls, swings, ramps and slides, the occupational therapist can help children with Learning Disorders learn in nontraditional ways (Goodman, Hurst, & Locke, 2008). Additionally, some children will require tutors or individual time working with specially trained teachers. For children who have developed emotional and behavioral problems, counseling services are often necessary. The families of children who have developed emotional and behavioral issues may also benefit from supportive counseling, support groups with other parents facing similar problems and education that focuses upon coping strategies.

American Psychiatric Association. (2000). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth Edition, Text Revision. Washington, D.C.: American Psychiatric Association.

Goodman, J., Hurst, J., & Locke, C. (2008). Occupational Therapy for People with Learning Disabilities. Churchill Livingstone. 

Psychiatrists Officially Voted Dyslexia Out of DSM-5

Psychiatrists Officially Voted Dyslexia Out of DSM-5

date: 06 Dec 2012 11:16 AM PST
On Saturday, Dec. 1, 2012, the board of trustees of the American Psychiatric Association voted in Washington, D.C., that the term "dyslexia" will be eliminated from the Diagnostic and Statistical...