ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
ذهنآگاهی، حالتی از بودن در لحظه است. وقتی با ذهنی آگاه زندگی میکنیم، میکوشیم تا در گذر زمان، نسبت به تک تک لحظات و اتفاقات آن آگاه باشیم. حضور ذهن داشتن، نیازی به جای خلوت، موسیقی و راهنما ندارد. برای بعضی افراد، حتی به تمرین هم نیازی نیست.
دکتر جان کابات زین، متخصص در مبحث ذهنآگاهی است. او میگوید : « ذهن آگاهی، تلاشی تعمدی برای توجه داشتن به لحظه حال، بدون قصد و قضاوت است؛ تا آشکار شدن لحظه به لحظه چنین تجربهای را شاهد باشیم. »
پس ذهنآگاهی، لازمه مدیتیشن است؛ ولی برعکسِ آن، الزاما درست نیست. اهمیتی ندارد در کدام یک از این دو « بهتر » هستید، به هر حال آنها مزایای خودشان را دارند؛ ازجمله : بهبود روابط اجتماعی، کاهش اضطراب و افسردگی و واکنش بهتر در برابر فشارهای روانی
آیا تا به حال مکث کرده اید تا نفس بکشید ؟ حس کنید ؟
یا تا خودتان را همان طور که هستید ببینید ؟
میدانید چیست؟
وقتی کار به اینجا میرسد، هر جا که بروی مقصد همانجاست. هر چه که انجام دهی، همان چیزی بوده که نهایتاً باید انجام میدادی. به هر چه که هماکنون فکر میکنی، همان چیزی است که در ذهنت بوده. هرچه تا کنون برایت رخ داده، دیگر رخ داده است. مسئلة مهم این است که چطور میخواهی با آن برخورد کنی؟ به عبارت دیگر «حالا چه کار باید کرد؟»
خوشتان بیاید یا نه، این لحظه همان چیزی است که باید واقعاً رویش کار کنیم. با این حال همة ما خیلی راحت طوری زندگی میکنیم که انگار برای لحظهای فراموش میکنیم که اینجا هستیم، همانجا که پیش از این بودهایم، و در وضعیتی هستیم که در آن قرار داریم. در هر لحظه خود را در دو راهی اینجا و اکنون گرفتار میبینیم. اما زمانی که ابرهای فراموشی بر فراز آنجا که هماکنون حضور داریم می آید، در همان لحظه گم میشویم. «حالا چه کار باید کرد؟»