ذهنآگاهی، حالتی از بودن در لحظه است. وقتی با ذهنی آگاه زندگی میکنیم، میکوشیم تا در گذر زمان، نسبت به تک تک لحظات و اتفاقات آن آگاه باشیم. حضور ذهن داشتن، نیازی به جای خلوت، موسیقی و راهنما ندارد. برای بعضی افراد، حتی به تمرین هم نیازی نیست.
دکتر جان کابات زین، متخصص در مبحث ذهنآگاهی است. او میگوید : « ذهن آگاهی، تلاشی تعمدی برای توجه داشتن به لحظه حال، بدون قصد و قضاوت است؛ تا آشکار شدن لحظه به لحظه چنین تجربهای را شاهد باشیم. »
پس ذهنآگاهی، لازمه مدیتیشن است؛ ولی برعکسِ آن، الزاما درست نیست. اهمیتی ندارد در کدام یک از این دو « بهتر » هستید، به هر حال آنها مزایای خودشان را دارند؛ ازجمله : بهبود روابط اجتماعی، کاهش اضطراب و افسردگی و واکنش بهتر در برابر فشارهای روانی