ستاره حمیدی - روان درمانگر پویشی

ستاره حمیدی - روان درمانگر پویشی

درمانگر اختلالات اضطرابی - افسردگی - وسواس و..... http://setareh-hamidi.ir/
ستاره حمیدی - روان درمانگر پویشی

ستاره حمیدی - روان درمانگر پویشی

درمانگر اختلالات اضطرابی - افسردگی - وسواس و..... http://setareh-hamidi.ir/

پیشگیری از افسرده شدن

depression-basics


چه عواملی در افسرده شدن شما نقش دارند چگونه می توانیم مانع بروز افسردگی در افراد مختلف شویم توصیه های مختلف برای پیشگیری از ابتلا به این عارضه روحی به چه صورت است متاسفانه روز به روز به مبتلایان به این عارضه افزوده می شود


 امروزه افراد افسردگی زیادی را دور و بر خود مشاهده می‌کنیم. این اختلال روانی علل متفاوتی می‌تواند داشته باشد. با داشتن مهارت‌های کافی می‌توان با این عوامل مقابله نمود.


افسردگی (احساسات دیده نشده)

افسردگی بیماری روحی که در ابعاد و طیف‌‌های متفاوتی انسان‌های جامعه مدرن امروزی را تحت تاثیر خود قرار داده است و مراجعات بیشماری به کلینک‌‌های روانشناسی و روانپزشکی جهت درمان آن صورت می‌‌پذیرد و گاهی فرد را چنان ناتوان می‌‌سازد که فرد قادر نیست هیچ‌گونه تغییر و تحولی در زندگی روزانه و حال روانی‌اش ایجاد کند.

تاکنون پژوهشگران و روانشناسان علل بسیاری برای افسردگی کشف کرده‌‌اند علت‌‌های زیستی همانند ترشح هورمون‌ها و انتقال دهنده‌‌های عصبی این مواد شیمیایی طبیعی مغزی با حال و حوصله ارتباط مستقیم داشته و نقش کلیدی در افسردگی ایفا می‌کند. و روانشناختی اعم از استرس در ابعاد مختلف آن همانند رویدادهای ناخواسته زندگی، ناکامی‌‌ها، از دست دادن عزیزان‌، شکست‌‌های عاطفی، تحصیلی، ازدست دادن شغل و… حتی رویدادهای جزئی روزمره همانند عصبانیت‌‌های محیط کار، مشاجره با همسر دست نیافتن به خواسته‌‌های کوچک و بزرگ که سبب اضطراب و ناکامی فرد شده و در نهایت به مرور زمان منجر به افسردگی می‌‌شود.

در تمامی موارد ذکر شده آنچه سبب می‌‌شود محیط استرس زا فرد را به افسردگی دچار کند چیزی نیست به جز نداشتن مهارت‌های کافی برای مقابله و سازگاری با این ناکامی‌‌ها در محیط‌‌های استرس زا و پر تنش. اکثر افراد در مواجهه با مشکلات و استرس‌‌های روزانه از راهکارهای مخربی جهت سازگاری استفاده می‌‌کنند و این راهکارها به مرور زمان آن‌‌ها را نه تنها آرام نمی‌کند بلکه افسرده‌تر می‌‌سازد.


به عنوان مثال فردی که در محیطی تنش‌زا قرار دارد و با افرادی کار و یا زندگی می‌‌کند که سبب آزار روحی و روانی اش می‌‌شوند جهت مقابله با این محیط پر تنش ممکن است راهکارهای مخربی همانند موارد ذیل را برگزیند:


۱- نادیده پنداشتن آنچه در اطراف اش رخ می‌‌دهد

در این زمان فرد بصورت ناخودآگاه احساس ناخوشایند خود اعم از خشم و غم نسبت به شرایط و اطرافیان را نادیده می‌‌گیرد.

بارها شنیده‌ایم که افراد هنگام همدردی با یکدیگر بیان می‌‌کنند “به روی خودت نیاور- گویی او را نمی‌بینی” و یا سعی می‌‌کنند با مشغول کردن خود با فعالیت‌‌های دیگر دردها و رنج‌‌هایشان را نادیده بگیرند همانند زن و یا مردی که با توسل به ریلکسیشن، یوگا و موارد دیگر سعی در آرام سازی خود دارد.

آنچه اهمیت دارد این است که ریلکسیشن، یوگا و فعالیت‌های آرامبخش جهت مواجهه با مشکلات شرط لازم هستند و نه کافی، در صورتی می‌‌توانند مفید واقع شوند که فرد قادر باشد ابتدا با احساسات و خشم‌‌های حل نشده خود روبرو شده و آن‌‌ها را بپذیرد. سرپوش گذاشتن بر روی احساس‌‌ها و خاطرات ناگوار زندگی آن‌‌ها را از بین نخواهد برد بلکه به پس زمینه ذهن کشانده و در آنجا مدفون می‌‌کند تا زمانی که با تلنگری فرد آشفته شده و دچار بیماری‌‌های روحی و روانی شود.


۲- انکار کردن

افرادی هستند که در مقابل مشکلات روزمره زندگی شان و اتفاقات ناخوشایند سعی می‌‌کنند با انکار کردن و ندیدن آن به خود آرامش دهند.

کاری که در واقع می‌‌کنند بی توجهی به رخدادهای ناگوار نیست بلکه آنان به احساسات برانگیخته شده درونشان بی توجهی می‌‌کنند و این احساسات را انکار می‌‌کنند.

از این افراد جملاتی همانند ” اصلا مهم نیست” من ابداً ناراحت نشدم “فراموشش کن” به هیچ وجه از رفتارش عصبانی نیستم” و… شنیده می‌‌شود.


۳- برخی دیگر در برابر ناکامی‌‌های زندگی از مکانیزم سرکوب استفاده می‌‌کنند

به عنوان مثال زن و یا مردی که در زندگی مشترک‌شان هر دو و یا یکی از دو طرفین دچار نارضایتی است و در برابر این احساس ناخوشایند از مکانیزم سرکوب استفاده می‌‌کند و مدام با خود نجوای درونی دارد که “اشتباه می‌‌کنی تو باید همسرت را دوست داشته باشی و در کنارش باشی” و یا جوانی که شغل درخواستی‌اش را به دست نیاورده و غم ناشی را با عبارت همانند “اصلا ناراحت نیستم” و موارد بی‌شمار دیگری سرکوب می‌‌کنند.

اینان احساسات شان را سرکوب کرده و به کرات می‌‌آموزند احساسات واقعی‌شان را اعم از دوست داشتن، دوست نداشتن، غم، خشم و…… را نادیده بگیرند و این نادیده گرفتن به مرور زمان آن‌‌ها را دچار افسردگی می‌‌کند…

در اینجا با رفتارهایی که افراد افسرده در مقابله با ناکامی‌ها از خود نشان می‌دهند اشاره می‌شود. در اینجا با افسردگی و راه‌های مدیریت احساسات بیشتر آشنا می‌شوید.


۴- شایع‌ترین ابزار افراد در برابر ناکامی‌‌ها که منجر به افسردگی می‌‌شود حمله به خود است

اکثر افراد از این مکانیزم بارها و بارها بدون آنکه متوجه شوند با خود و روح و روان شان چه می‌‌کنند مورد استفاده قرار می‌‌دهند.

به عنوان نمونه مادری که از رفتار فرزند و یا همسر خود ناخرسند است به دلیل عشقی که به فرزند و یا همسر خود دارد خشم حاصل از ناراحتی‌اش را از فرزند و همسرش به سوی خود معطوف می‌‌کند و به خود با جملاتی همانند عبارات ذیل به خود حمله می‌‌کند: “تقصیر خودم بود نباید اینگونه رفتار می‌کردم” مقصر من هستم اگر تنهایش نمی گذاشتم اینگونه نمی‌شد “اگر عشق بیشتری به همسرم می‌‌دادم و درکنارش می‌‌ماندم این اتفاقات نمی افتاد” اگر بیشتر به فرزندم توجه می‌‌کردم سر من فریاد نمی‌زد “چنانچه بیشتر مراقب اش بودم فرزندم بیمار نمی‌شد” و در این حالت نیز فرد غم ناشی از بیماری فرزند اش را با سرزنش خود می‌‌پوشاند.

و یا در محیط کار این عبارت بسیار شنیده می‌‌شود” اگر به همکارم رو نمی دادم او با من این گونه رفتار نمی‌کرد” در این مثال فرد خشم حاصل از رفتار نادرست همکارش را به خود برگردانده و خود را مورد شماتت قرار می‌‌دهد و اگرهای بیشمار دیگری که فرد با توسل به آنها خشم، غم و ناراحتی خود را از همسر، فرزند، دوستان و غیره پنهان کرده و به شماتت خود می‌‌پردازد.

هنگامی که فردی خود را سرزنش می‌‌کند به مرور زمان دچار حالت‌‌های ناخوشایند غم و افسردگی می‌‌شود.

در تمامی این راهکارها و ابزارهای مقابله با ناگواری‌‌ها و رخدادهای ناخوشایند زندگی چیزی نمی یابید به جز انکار احساسات. احساساتی همانند خشم، غم، انزجار و…

همه خشم را در جرگه احساسات بد و ناخوشایندی قرار داده‌‌اند که نباید به هیچ عنوان بروز کند. از کودکی والدین به فرزندانشان آموخته‌‌اند که مبادا خشمت را بروز دهی تا وجهه و پایگاه شخصی و اجتماعی‌ات خدشه‌دار نشود ولی متاسفانه نیاموخته‌‌اند با این خشم چه باید کرد؟

چگونه باید آن و احساسات ناخوشایند دیگر را مدیریت کرد؟ آیا باید آن‌‌ها را درون خود مدفون کرد؟ آیا می‌‌شود برای همیشه این احساسات آزار دهنده و ناخوشایند را درون خود پنهان کرد؟ آیا باید آن‌‌ها را نادیده پنداشت و در قالب انسانی فرهیخته و عاقل زندگی کرد؟ آیا همیشه عاقلانه رفتار کردن به معنای همیشه نادیده انگاشتن خود و احساسات طبیعی خود است؟

آنچه مسلم است این راهکارهای مخرب و موقت فرد را از تنش‌‌های روزمره و ناکامی‌‌ها نجات نخواهد داد بلکه او را به ورطه افسردگی می‌‌کشاند.

و تنها شناخت، بیان و پذیرش عمیق احساسات است که فرد را از افسرده شدن رها می‌‌سازد در میان آنچه به کمک بیماران افسرده می‌‌آید جلسات روان درمانی و همزمان دارودرمانی بصورتی مستمر و موازی است.

و در این میان تحقیقات نشان داده است بیشتر افرادی به ورطه افسردگی کشیده می‌‌شوند که حمایت اجتماعی و عاطفی کمتری دریافت می‌‌کنند. جمع‌‌های دوستانه و خانواده‌‌های حمایت‌گر (چنانچه فرد و احساس اش را مورد توجه قرار دهند) مانعی خواهند بود در برابر اختلال افسردگی.


ستاره حمیدی - روان درمانگر پویشی

 دنیای سلامت 

آسیب اخبار خشونت بار بر کودکان

در دنیای امروز خشونت به بالاترین حد خود رسیده و فرزندان ما هر روز شاهد این خشونت‌ها از رسانه‌های صوتی و تصویری و دنیای مجازی هستند خشونت که حتی در خیابان‌های شهرمان نیز موج می‌زند.


ستاره حمیدی؛ روان درمانگر

در دنیای امروز خشونت به بالاترین حد خود رسیده و فرزندان ما هر روز شاهد این خشونت‌ها از رسانه‌های صوتی و تصویری و دنیای مجازی هستند خشونت که حتی در خیابان‌های شهرمان نیز موج می‌زند.

دیدن اخبار جنگ‌ها، تعرض‌ها به کودکان و بزرگسالان، کشتارهای دسته جمعی و... فرزندان‌مان درکنار ما فیلم‌های خشونت بار می‌بینند، بازی‌های کامپیوتری خشونت بار بازی می‌کنند و در نهایت سوال اینجا است در این دنیای پر هیاهو این اخبارهای خشونت بار چه بر سر فرزندانمان می‌آورد؟

هر روزه در کلینیک‌های مشاوره مادران و پدران نگرانی را می‌بینیم که فرزندان مضطرب و ترسیده شان را برای مشاوره نزد روانشناسان می‌آورند فرزندانی که خبر قتل عام‌ها، بچه دزدی‌ها را شنیده و از تلویزیون مشاهده کرده‌اند و بعد از شروع اضطراب‌ها، ترس از مردن، ترس از دست دادن والدین، کابوس‌های شبانه، دردهای بدنی که ناشی از ترس مدام است بسیاری دیگر از مشکلات درون شان رخنه کرده است و از سویی برخی دیگر از کودکان واکنشی نشان نداده و این ترس و اضطراب را درون خود دفن می‌کنند و در آینده تبدیل به بزرگسالانی مضطرب و نگران می‌شوند

آسیب‌های مواجهه کودکان با اخبار خشونت آمیز 

1-   بر اساس پژوهش‌های انستیتو بهداشت روان آمریکا دیدن و شنیدن مکرر خشونت‌های انسان‌ها بر علیه هم حساسیت درک درد و رنج دیگران و همدلی را در کودکان کاهش می‌دهد.بدیهی است زمانی که کودکان بصورت مستمر شاهد خشونت هستند برای‌شان تبدیل به امری عادی شود.

2-   آنان را دچار ترس از دنیای اطراف‌شان می‌کند و نسبت به دنیای پیرامون دیدی منفی و سرشار از ترس و اضطراب خواهند داشت گویی بیرون از خانه همه چیز در خطر است.این احساس نا امنی کودکان را هر روز مضطرب و نگران‌تر خواهد کرد و این نگرانی مسلماً در زندگی و فعالیت‌های روزانه‌شان و میزان یادگیری آنها تاثیر بسزایی خواهد داشت.

3-   یکی دیگر از آسیب‌های اخبار خشونت بار افزایش بروز رفتارهای خشونت آمیز در کودکان است و این را می‌توان به خوبی در روابط‌شان با همسالان و حتی والدین مشاهده کرد.کودکانی که به سرعت از کوره در می‌روند و شروع به ناسزا گویی کرده و الفاظی را که در بازی‌ها و فیلم‌ها شنیده اند به همسالان خود لقب می‌دهند

4-   و اینجا است که باید از خود بپرسیم چه باید بکنیم؟، طبیعی است ما قادر نیستیم که جلوی اخبار و وقایع خشونت آمیز را بگیریم و حتی مانع شدن از دیدن آنها توسط فرزندان سبب می‌گردد دیدی واقع‌بینانه نسبت به دنیای اطراف‌شان نداشته باشند.

چگونه می‌توان به کودکان آموخت این دنیا علاوه بر تمامی زیبای‌هایش خشونت‌هایی نیز دارد و چگونه باید کودکان را از آسیب‌های روانی و جسمانی شنیدن اخبار خشونت بار در امان نگاه داشت؟

 

پیشنهاد‌هایی به والدین

روانشناسان آکادمی روانپزشکی کودکان و نوجوانان آمریکا در این زمینه راهکارهایی را به والدین پیشنهاد می‌دهد

1-    میزان تماشای خبر را زیر نظر داشته باشید 

گاهی اخبار از رسانه چندین بار تکرار می‌شود. توجه داشته باشید که فرزندان‌تان بیشتر از یکبار شاهد آن نباشند و از منبع معتبر اطلاعات را دریافت دارند

 

2-   فرزندان‌تان را در تماشای خبر همراهی کنید 

در هنگام تماشای اخبار از رسانه کودکان را همراهی کنید، در کنارشان بنشینید و با همدیگر اخبار را مشاهده و گوش کنید.

هیچ گاه فرزندان به تنهایی اخبار خشونت آمیز را مشاهده نکنند

 

3-  درباره محتوای خبر صحبت کنید 

هنگامی که اخبار را مشاهده می‌کنید در مورد آن با کودک‌تان صحبت کنید و احساسش را از این واقعه بپرسید و احساس خود را نیز بیان کنید و با آسیب دیدگان همدلی کرده و رفتارهای خشونت آمیز را شماتت کنید.

فراموش نکنید زیاده روی در این کار سبب جلب توجه کودک به رفتار غیرطبیعی شما می‌شود. در مورد آسیب‌های اجتماعی بر حسب سن‌شان با آن‌ها صحبت کنید و برای در امان ماندن به آنها راهکار دهید.

به عنوان مثال بگویید: دخترم، پسرم خیلی ناراحت هستم که بین این دو کشور جنگ است و جنگ سبب از بین رفتن انسان‌ها می‌شود و دنیا زیباتر خواهد شد اگر آدم‌ها بیشتر همدیگر را دوست داشته باشند.

مسلماً در جنگ آدم‌هایی که از بین می‌روند بسیار مظلوم هستند و بی‌گناه و ... نظر تو در مورد جنگ چیست؟

 

4-    به او درباره امنیتش اطمینان خاطر دهید

و در نهایت به کودک‌تان خاطر نشان سازید که شما همیشه در کنارش هستید و از او محافظت می‌کنید و درست است که آسیب‌ها وجود دارند ولی می‌توان جلوی برخی از آنها را با رعایت کردن نکاتی در زندگی روزمره گرفت.

به عنوان مثال: درست است ممکن است هر کسی با تصادف بمیرد ولی اگر احتیاط کرده و قوانین راهنمایی و رانندگی را رعایت کند هیچ وقت این اتفاق نمی‌افتد

 

5-   جداسازی واقعیت از بازی 

برای کودکان‌تان بازی‌ها را از واقعیت جدا سازید و به عنوان مثال به آن‌ها بگویید کشتن یک انسان کار زشت و نادرستی است زیرا جان انسان‌ها محترم است ولی بازی‌های کامپیوتری فقط بازی هستند و موجوداتی که در آن به آنها شلیک می‌شود و یا کشته می‌شوند بی‌جان و تصویر محض هستند.