دانش آموزان ابتدایی آموزش فلسفه می بینند

اخبار روز ایران / مهر: معاون پژوهش و برنامه ریزی وزارت آموزش و پرورش گفت: یکی از حوزه هایی که در برنامه درس ملی پیش بینی کرده ایم آموزش حکمت، فلسفه و تفکر به دانش آموزان دوره ابتدایی است. 

حجت الاسلام دکتر محی الدین بهرام محمدیان افزود: یکی از حوزه هایی که در برنامه درس ملی پیش بینی کرده ایم، آموزش حکمت، فلسفه و تفکر به دانش آموزان است.

معاون پژوهشی وزارت آموزش و پرورش ادامه داد: فلسفه به صورت تلفیقی در دوره ابتدایی آموزش داده خواهد شد و در دوره متوسطه نیز در رشته علوم انسانی به شکل یک کتاب تدریس می شود.

محمدیان درباره نحوه چگونگی تدریس فلسفه و حکمت به دانش آموزان دوره ابتدایی ادامه داد: عمده سئوال فلسفه چرا، چگونگی و چیستی است و می خواهیم در دانش آموزانمان این توانایی را ایجاد کنیم که بتوانند در مورد آنچه که از پدیده های اجتماعی و سیاسی برایشان پیش می آید این سه سئوال را مطرح کنند و به جواب برسند.

رئیس سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی تاکید کرد: قرار نیست کتابی در این باره تدوین شود بلکه فلسفه را به شکل تلفیقی به دانش آموزان آموزش می دهیم.

معاون پژوهشی وزارت آموزش و پرورش تاکید کرد: امیدواریم با تصویب درس ملی، هرچه زودتر فلسفه یا فلسفی اندیشیدن را به دانش آموزان آموزش دهیم.

کودکان و حیوانات خانگی!

کودکان و حیوانات خانگی! ( چاپ سال۱۳۸۵) 

برخی کودکان و نوجوانان علاقه فراوانی به نگهداری از حیوانات خانگی از خود نشان 
می دهند و بصورت مدام تقاضای این را دارندکه والدین حیوان مورد علاقه شان را تهیه کنند. مسئله نگهداری حیوان در منزل مخصوصاً در خانواده های ایرانی با وجود برخی تعصبات سنتی و رعایت مسائل مذهبی و بهداشتی اکثراً به جدالی بین والدین و فرزندانشان تبدیل 
می شود.

گاهی مقاوت والدین و برخورد سخت گیرانه نسبت به این مسئله اثرات نامطلوبی را در پیش خواهد داشت که با پافشاری زیاد ازجانب کودک ، لجبازی وبرخوردهای پرخاشگرانه  درجهت رسیدن به هدف شدت می یابد. گاهی حل مسئله ای به این سادگی تبدیل به تنشی بزرگ در خانه می شود در این هنگام والدین باید با صبوری و آرامش تلاش کرده که با فرزندشان به تفاهم رسیده و ابعاد مسئله را بررسی کنند در صورتی که می‌توانند پاسخگوی درخواست بوده و در غیر اینصورت فرزندشان را قانع کرده که پذیرش مسئولیت یک موجود زنده سخت و طاقت فرسا می باشد و درکنار تمام لذت هایش مسئولیت های سنگینی نیز به همراه دارد . ریشه یابی انگیزه واقعی نگهداری حیوان توسط کودک می تواندکمک بزرگی برای والدین باشد تا بهتر بتوانند با فرزندشان به توافق برسند با آگاهی به علت اصلی می توان روش مناسب تری برای کنار آمدن با کودکان پیدا کرد و از بروز تنش و بحث های بیهوده که منجر به جدال می‌گردد پیشگیری نمود.

اصرارکودکان برای داشتن حیوان دلایل متفاوتی می تواند داشته باشد.

   1-  برخی ازکودکان و نوجوانان واقعا عاشق حیوانات اند و از نگهداری آنها احساس لذت
کرده و از اینکه مسئولیتی به آنها واگذار شود احساس رضایت می‌کنند.

    2-  گاهی نگهداری حیوان برای پرکردن تنهایی است و فرزندانمان به دنبال موجودی می‌گردند تا تنهایی خود را با آن پر کند مخصوصاً در قرن حاضر که اکثر کودکان زمان طولانی در تنهایی سپری می‌کنند و والدین به اجبار برای تامین معاش ساعت ها در بیرون از منزل مشغول هستند ، فرزندانمان عشق و محبتی را که خود خواهانش هستند نثارموجودی دیگر می‌کنند .

    3-  از سوی دیگر گاهی بهانه داشتن یک حیوان خانگی حاصل حسادت و یا تقلید ازکودکان دیگر است . دردست دوستان خود حیواناتی دیده اند ودریک لحظه به داشتن حیوان علاقمند شده اند بیشتر مواقع علاقه شان زودگذر و سحطی است و بعد از مدتی پشیمان 
می شوند.

نگهداری از حیوانات در منزل مستلزم رعایت اصولی است که نیاز به بررسی های فراوان دارد. یکی از مسائلی که بیشتر والدین را از انجام این عمل منع می‌کند بعد بهداشتی است . ترس والدین از اینکه با ورود یک حیوان به منزل فرزندانشان در معرض بیماری های مختلف قرارگیرند. باید پذیرفت که درکنار تمام لذت های که نگهداری حیوانات دارند یکسری مشکلات نیز بوجود می آورند همانند:

      -        ایجاد حساسیت ومشکلات تنفسی و پوستی برای کودکان

      -    حیوانات خانگی که از منزل بیرون برده می شوند به ویژه مناطق جنگلی در معرض آلودگی هستند ممکن است دچار آکنه یا بیماری های دیگری که بین انسان و حیوان مشترک اند شوند.

      -    درصورت عدم نگهداری درست باعث انتشار بعضی از عفونت ها و انگل ها به انسان 
می شوند به عنوام مثال مدفوع گربه و سگ ممکن است موجب بیماری توکسوپلاسما شود این بیماری ممکن است منجر به کوری شود، مخصوصاً برای زنان باردار خطرناک می باشد .

برای جلوگیری از بیماری باید یکسری از مسائل بهداشتی به کودک آموزش داده شود شاید این مورد شروع  خوبی برای آموزش رعایت بهداشت فردی وعمومی به فرزندمان باشد .

برای جلوگیری از انتقال بیماریها توسط حیوانات رعایت یکسری نکات ضروری می باشد :

     -    به فرزندتان تذکر دهید پس از هر بار تماس با حیوان باید دستها یش را با صابون یا مایع پاک کننده بشوید در صورت در آغوش گرفتن حیوان حتماً باید لباسهایش را  عوض کند.

     -        محل دفع حیوان را باید با سرپوشی بپوشانید تا آلودگی انتقال پیدا نکند .

     -    هیچگاه کودکتان را با حیوان تنها نگذارید و به وی بیاموزید که بعد از بازی کردن با حیوان باید چه مراحلی را طی کند و چگونه به نظافت خود بپردازد.

     -    مخصوصاً والدینی که کودکان زیر 5 سال دارند باید در مورد نگهداری حیوان خانگی توسط فرزند بزرگتر حساس تر باشند، کودکان در سن پایین عادت دارند هر چه در دیدشان است به دهان می برند.

     -    حتماً محل مخصوصی در خانه برای نگهداری حیوان در نظر بگیرید به نحوی که محل زندگی حیوان با اعضای خانواده مشترک نباشد.

     -    کودکان در سنین پایین نحوه صحیح برخورد با حیوان را نمی داند و ممکن است حیوان را آزار داده که منجر به عکس العمل تهاجمی از طرف حیوان شود.

     -    فراموش نشودکه هر چند ماه یک بار حیوان را نزد دامپزشک برده و برای پیشگیری ازبیماریها ازآمپول های ضد انگل و داروهای تجویز شده برای حیوان استفاده شود.

مسئله ای که در این میان از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در سطور بالا به آن اشاره شد این که چه زمانی می توان خواسته کودک را پذیرفت و حیوان مورد علاقه اش را تهیه کرد .

بنابر تحقیقات روانشناسان بچه های کوچکتر از 12 سال توانایی ذهنی و جسمی نگهداری فردی از حیوانات خانگی را ندارند برخی از آنان واقعاً حیوانات را دوست دارند اما وقتی زمان مراقبتهای روزانه فرا می رسد این کار به مسئولیت بزرگی تبدیل می شود . به این مسئله به عنوان فرصتی باید نگاه کرد تا مسئولیت پذیری را به کودک آموخت درصورتی که در سن کمتر از 12 برای فرزندتان حیوانی تهیه کنید باید زمان بیشتری را صرف آموزش و کمک به کودکتان کنید و قسمت عمده مسئولیت ها را بر عهده بگیرید.

نگهداری حیوانات خانگی می تواند تجربیات آموزنده و بسیار ارزشمندی را در اختیار کودکان قرار دهد، از جمله ایجاد حس مسئولیت پذیری، احترام به طبیعت و دیگر موجودات زنده . برای کودکتان برنامه ای ترتیب دهید تا مطابق آن از حیوانش نگهداری کند و در این برنامه همراهیش کنید تا به مرور زمان در پذیرش مسئولیت به استقلال کامل برسد .

       أ‌-   از فرزندتان بخواهید با کمک شما جدولی تنظیم کند و همه کارهایی را که باید انجام دهد در 2 فهرست جداگانه یکی روزانه و دیگری هفتگی بنویسد. از این فهرستها کپی تهیه کرده و آن را به دیوار بچسبانید و از وی بخواهید هر روز پس از انجام هر کار، جمله ی آن کار را در خانه مخصوص خودش علامت بزند. از طریق این فهرست فرزندتان کارهایی که باید انجام بدهد در یادش می ماند و در ضمن منظم بودن برای وی عادت خواهد شد، یاد خواهد گرفت برای انجام هر کاری باید برای خودش برنامه ای مکتوب داشته باشد .

      ب‌- بهتر است امور مربوط به نگهداری از حیوان را به برنامه های روزانه وصل کنید تا بهتر در خاطرش بماند به عنوان مثال: " تاکید کنید که همیشه قبل از شام غذای حیوان را باید داده باشد"

      ت‌- اگر فرزندتان فراموش کرد که کارهای حیوان را انجام دهد و یا سهل انگاری کرد برایش مجازاتی منطقی در نظر بگیرید " به دلیل اینکه قفس حیوان را تمیز نکرده ای به مدت یک روز حق نداری نزدیکش شوی و با آن بازی کنی "

     ث‌- بهتر است زمانی که به مدرسه می رود از حیوانش نگهداری کنید تا کودک اضطراب نداشته باشد که در زمان نبودنش کسی نیست غذای حیوان را بدهد و به وی بگویید که در ازای این لطف شما زمانی که به خانه بر می‌گردد باید یکی از مسئولیت های خانه را بعهده بگیرد.

     ج‌-  اگر فرزندتان با تمام برنامه های که برایش در نظرگرفته اید باز هم در نگهداری حیوان 
سهل انگاری کرد به وی فرصتی دهید و بگویید " اگر تا آخر هفته رفتارش را تغییر ندهد و
 مسئولیت هایش را انجام ندهد مجبور خواهید بود خانه ی  جدیدی برای حیوان پیدا کنید" و بر روی تصمیمتان استوار باشید در صورتی که تغییری ایجاد نشد حیوان را بفروشید یا به باغ وحش بسپارید حتی اگر فرزندتان مقاومت کرد.

  یکی دیگر از ابعاد این مسئله تاثیر روحی و روانی نگهداری حیوانات بر روی کودکان و نوجوانان است. روانشناسان معتقدند که نگهداری حیوانات باعث می شود که کودک و نوجوان روابط اجتماعی بیشتری داشته باشد که همین مسئله سطح سلامتی فرد را افزایش می دهد حیوانات می توانند برای بهبود شرایط کودکان و نوجوانانی که در معرض طرد یا  گوشه گیری اجتماعی هستند استفاده شوند.

  ارتباط و وابستگی روحی که میان حیوان و کودک ایجاد می شود می تواند تا حد روابط بین انسانی ( همانند رابطه خواهر و برادر یا دو دوست صمیمی ) مستحکم و عمیق شود به همین ترتیب می تواند فواید روحی و روانی مشابه آن را هم داشته باشد. از دست دادن و مرگ حیوان گاهی با عوارض روحی شدید همراه می شود که شباهت زیادی به داغ دیدگی دارد. ممکن است کودک یا نوجوان به هیچ عنوان تحمل و ظرفیت بیماری یا مرگ حیوانش را نداشته باشد . و به دنبال بروز چنین مشکلاتی با عوارض و پیامدهای ناخوشایند روحی و روانی که گاهی غیر قابل جبران هستند و زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهند روبرو شوند مساله غیر قابل انکار اینکه حیوانات می توانند به ایجاد رشد اعتماد به نفس و عزت نفس به کودکان کمک کنند و از جنبه های مختلف در رشد احساسی کودک تاثیر مثبتی داشته باشند به عنوان مثال: فرزندانمان در تماس با حیوان خانگی در جریان موضوعات مهمی همچون تولید مثل، تولد، مرگ و.... قرار می گیرند.

در هر صورت می توان با برنامه های بهداشتی که توسط دامپزشک ارائه می شود حیوان را مطابق شرایط بهداشتی خود و جامعه نگهداری کرد و طبیعی به نظر می رسد که تمام حیواناتی که بطور مستقیم از حیاط وحش به منزل می آیند خطرناک هستند همانند سنجاب، راکون و خرگوش که نگهداری آنها مستلزم رعایت نکاتی است تا با شرایط جدید تطابق پیدا کند.

                                                                         ستاره حمیدی

                                                                     کارشناس روانشناسی     

چگونه فرزندم را نوازش کنم ؟

_{اولین مرحله بیدار و فعال کردن حس لامسه در نوزادان نوازش و در آغوش گرفتن آنهاست با این عمل به نوزادمان این حس را منتقل می کنیم که دوستش داریم و جایش امن است، حسی که حتی خودمان با درآغوش گرفته شدن به آن می رسیم. اولین رابطه نوزاد با دنیای خارج از طریق لمس کردن است و این حس را نوزاد از طریق پوست و سپس به وسیله دهان تجربه می کند . در دوران جنینی به دلیل وجود کیسه آبی که درآن قرار دارد و به وسیله دیواره بطن مادر، جنین به این احساس آرامش و امنیت دست می یابد ولی با تولد این رابطه فیزیکی از بین می رود و اینجاست که نوزاد، نیاز به نوازش پیدا می کند تا فقدان رابطه فیزیکی دوران جنینی را  جبران کند و والدین با یک برنامه ریزی مناسب می توانند این خلاء را پر کنند. در عین حال که ماساژ برای نوزاد لذتبخش می باشد حس لامسه کودک را نیز تقویت می کند .  ماساژ باعث نرمی پوست، مفاصل و رفع خستگی نوزاد می شود. برای شروع این کار والدین نیاز به یکسری اطلاعات دارند تا بهتر و موثرتر نوزادشان را آرام کنند.}

_{برای رسیدن به این هدف رعایت نکاتی الزامی می باشد.} 

  _{- بهترین زمان را برای ماساژ کودکتان انتخاب کنید به دور از هرگونه عوامل مزاحم همچون زنگ تلفن صدای تلویزیون و غیره.}

_{- به یاد داشته باشید که ابتدا شما باید آرامش داشته باشید تا بتوانید از طریق دستهایتان آرامش را به فرزندتان منتقل کنید زمانی که مضطرف هستید یا دچار استرس شده اید از انجام این کار پرهیز کنید.}

^{-      هیچگاه زمانی که کودک تازه شیر خورده یا بلعکس گرسنه است این کار را انجام ندهید برای شروع ابتدا کودکتان را برهنه کنید فراموش نشود . دمای اتاق مناسب باشد یک حوله تمیز و نرم روی زمین پهن کرده و یا اینکه کودک را روی پایتان یا میز قرار دهید . قبل از شروع ماساژ زیورآلات را از دستتان خارج نموده تا بدن کودک آسیب نبیند حتماً دستهایتان را قبل از ماساژ خوب بشویید.} 

^{-         می توانید دستهایتان را 3 الی 4 دقیقه درآب ولرم قرار دهید برای ماساژ می توانید از روغن بادام شیرین یا روغن زیتون هم استفاده کنید بهترین روغن برای ماساژ کودکان و نوزادان روغن اسطوخودوس انگلیسی می باشد .} 

^{-      ماساژ را با عجله انجام ندهید . ابتدا از پشت گردن تا باسن و بعد بازوها و دست ها را ماساژ دهید. شکم کودک را همیشه بصورت دایره ای کوچک ماساژ دهید .} 

^{-      در مرحله بعد نوبت به پاها و صورت نوزاد می رسد با انگشتان صورتش را به آرامی بصورت دایره وار نوازش کنید و همزمان با ماساژ دادن با کودکتان صحبت کنید و در نهایت به آرامی کارتان رابه پایان برسانید .}  

^{-         استفاده از روغن باعث می شود که بین دستان شما و بدن کودک اصطکاک ایجاد نشود و پوست حساس کودک آسیبی نبیند.}

^{ستاره حمیدی}

^{روان شناس کودک}

چاپ ماهنامه کودک 1385