قربانی هستید و یا مسئول؟؟؟

تا چه اندازه خود را قربانی اشتباهات دیگران مانند پدر، مادر ، شرایط و خانواده و اجتماع می دانید ؟
به چه میزان می توانید خود ، مسئولیت اشتباهات گذشته و توقعات برآورده نشده ی تان را به عهده بگیرید ؟
آیا می دانید فضای تعیین کننده ی هر یک چقدر با دیگری تفاوت داشته و تا چه میزان در حال کنونی و آینده ی شما نقش دارد ؟

دیدگاه اول : یعنی فضای قربانی ، جایگاه ترحم به خود ، توقع ، خودخواهی ، انفعال ، بی مسئولیتی وتولید کننده ی بیماری های روانی و ذهنی حتی جسمی است .

دیدگاه دوم : یعنی فضای مسئولیت پذیری ، سرچشمه ی فعالیت های سالم و احساس سرزندگی است . پذیرفتن مسئولیت اعمال، گفتار و حتی افکار خویش می تواند مهر و همدلی را برای خود و دیگران به ارمغان آورد .
مسنولیت پذیری ،شالوده و چکیده ی ادبیات و عرفان عملی سرخپوستان تولتک بوده است . آن ها می گفتند : " با پذیرفتن صد در صد مسئولیت اعمال خود می توانید به اقتدار و اعتماد به نفس واقعی برسید . "
پذیرش مسئولیت اعمال ،‌جایگاهی است که شما می توانید آن را انتخاب و خلق کنید . این انتخاب متحول کننده را زمانی می توانید انجام دهید که غرور، خودخواهی و راحت طلبی را یکباره قربانی فضای مسئولیت پذیری کنید . در این فضای یگانه و مقتدر تمامی غرغرها و گلایه های درونی ،‌جای خود را به آرامش، سکوت، استقرار و استحکام واقعی می دهد .

کتاب : هر روز برای همان روز
نویسنده : مسعود مهدوی پور
https://t.me/MBSR0